آشنایی با بالی اندونزی

به گزارش تور بالی اندونزی، بالی بهترین جزیره جهان از نظر گردشگران جهان است این منطقه زیبا که به بهشت زمین هم معروف است، همواره پر از گردشگر است، با این وجود جالب است بدانید در ایران آنچنان شناخته شده نیست. در ادامه در مورد این چزیره ویژگی های آن و اقتصاد بالی برایتان خواهیم گفت.

آشنایی با بالی اندونزی

بالی یکی از مشهورترین مقاصد توریستی در جهان می باشد، چندین سال است که بالی از مجله سفر بین المللی (The International Travel Magazine) به عنوان بهترین جزیره جهان جایزه می گیرد. هرچند هنوز مردم زیادی هستند که عمیقا درباره منحصر بفرد بودن فرهنگ بالی چیزی نمی دانند. زندگی در بالی همیشه به افسانه سنتی تری هیتا کارانا (Tri Hita Karana) یا یک مفهوم سه جانبه بستگی دارد که شامل رابطه معنوی بین انسان، خدا و محیط اطرافشان می شود. رشد و پیشرفت سریع گردشگری تاثیر زیادی بر جزیره بالی داشته و سنت و سبک زندگی مردم بالی را تحت تاثیر خود قرار داده است. بطور قابل توجهی فرهنگ بالی هنوز همانطور که بوده، بدون تغییر باقی مانده و همراه با جهانی شدن رشد کرده است. این تمدن مردم بالی است که جزیره را نسبت به مقاصد دیگر متفاوت می کند.

جغرافیای بالی

در میان 17500 جزیره سرتاسر مجمع الجزایر کشور اندونزی، بالی یکی از 33 ایالت جمهوری اندونزی می باشد و این منطقه بزرگترین مملکت جزیره ای در دنیا بوده که از 2000000 کیلومتر مربع زمین در زنجیره جزیره ها ساخته شده است و بیش از 500,000 کیلومتر از سوماترا (Sumatra) تا پاپوآی (Papua) امتداد می‌یابد و آب های اراضی بیش از 500.000.000 کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد.

جزیره بالی که بین جاوا (Java) و لامبوک (Lombok) قرار گرفته، در فاصله 8 درجه ای جنوب خط استوا با دریای جاوا به سمت شمال، اقیانوس هند به سمت جنوب واقع شده است. بالی محدوده 5,636 کیلومتر مربع یا 0.29% از اندونزی را پوشش می دهد که طول 90 کیلومتری محور شمال جنوبی و کمتر از 140 کیلومتری محور غرب به شرق را تشکیل می دهد.

جزیره بالی به سه قسمت آبی تقسیم شده است، که شامل دریای شمال بالی حدود 3168 کیلومتر مربع، دریای شرق حدود 3.350 کیلومتر مربع و غرب حدود 2982 کیلومتر مربع می باشد. دریای بالی یک محدوده 9500 کیلومتر مربعی را پوشش می دهد.

دریای شمال بالی در کنار خط ساحلی بولِلنگ (Buleleng) جریان می یابد، دریای شرق بالی در کنار خط ساحلی کارانگسم (Karangasem)، کلونگ کونگ (Klungkung)، و گیانیار (Gianyar) جریان دارد، و دریای غرب بالی شامل خط ساحلی بدونگ (Badung)، تابانان (Tabanan) و جمبرانا (Jembrana) می شود.

نقشه برداری بالی

ایالت بالی به 9 اداره (8 اداره و یک شهرداری) به همراه پایتخت خودش تقسیم شده است. بوللنگ یک حدود 24% سرزمین بالی را پوشش می دهد. جمبرانا (Jembrana) یک مساحت 84180 کیلومتر مربع یا حدود 14.94%، کارانگسم (Karangasem) حدود 15% سرزمین بالی، بدونگ (Badung)، دنپاسار (Denpasar)، گیانور (Gianvar)، کلونگ کونگ و بنگلی (Bangli) حدود 31% را پوشش می دهد.

نقشه برداری بالی توسط رشته کوهی شکل گرفته است که از غرب تا شرق امتداد یافته و جزیره را به دو بخش تقسیم می کند. بعضی از قله های آتش فشانی فعال هستند و یکی از آن قله ها شامل قله آگونگ (Agung) متری که بالاترین راس نسبت به سطح دریا را دارد و قله بتور (Batur) متر دارد، می شود.

بخش شمالی دامنه های کوه نسبتا دارای شیب عمیق می باشد و زمین های پست باریکی درکنار مناطق ساحلی ایجاد می کنند. در این حین دامنه های جنوبی بسیار باریک تر هستند، این دامنه ها یک دشت حاصلخیر شکل می دهند که مرکز اصلی فرهنگ مردم بالی می شود.

زیباترین ساحل های سفید شنی بالی

بعضی از زیباترین ساحل های سفید شنی در جنوب بالی قرار دارند، از جمله ساحل سانور (Sanur)، کوتا (Kuta) و نوسا دوا (Nusa Dua). دامنه جنوبی نیز محل سکونت چهار دریاچه با نام های دریاچه بویان (Lake Buyan)، دریاچه تامبلینگان (Lake Tamblingan)، دریاچه براتان (Lake Beratan) و دریاچه بتور (Lake Batur) می باشد.

مردم و سبک زندگی بالی

جمعیت بالی که بیش از سه میلیون نفر می باشد در سرتاسر جزیره پخش شده است و شامل آنهایی که در جزیره های کوچکتر مانند نوسا پنیدا (Nusa Penida) زندگی می کنند، نیز می شود. اقلیت بزرگتر مردم بالی هندو (Hindus) هستند، البته شمار زیادی از مردم غیرهندو نیز وجود دارند که از جزیره های نزدیک مانند جاوا (Java) و لومبوک (Lombok) به آنجا مهاجرت کرده اند.

مناطق ساحلیِ جنوب بالی پرجمعیت ترین مناطق هستند و بیش از 370 هزار نفر با شغل های مختلف در پایتخت دنپاسار (Denpasar) زندگی می کنند. کشاورزی یک شیوه ابتدایی امرار معاش در زندگی مردم بالی بوده است. در جاهای دیگر ماهی گیری، بازرگانی و استادکاری نیز نسل به نسل مد بوده. با این حال با گسترش سریع گردشگری در چند دهه گذشته، جوانان شروع به ایجاد یک شیوه جدید در فرهنگ امرار معاش خود کرده اند.

زندگی در بالی

زندگی در بالی زیر نظر مسئولان روستاها بسیار همگانی می باشد. درباره مراسم های معبد، ازدواج، کشاورزی و حتی فستیوال های هنرهای خلاقانه نیز توسط نهاد انجمن محلی به نام بانجر (Banjar) تصمیم گرفته می شود. طبیعتا مسئولیت های زندگی روزانه توسط هر دو نهاد بانجر و دولت اداره می شود.

دولت محلی بیشتر مسئول مدارس، کلینیک های بهداشت، بیمارستان ها و جاده ها هستند، و بانجر مسئول تمام جنبه های دیگر زندگی می باشد. یک انجمن دیگر در بانجر به نام سوباک (Subak) وجود دارد که نگران تولیدات برنج بوده و سیستم آبیاری پیچیده را سازماندهی می کند. هر خانواده ای که صاحب یک زمین برنج است باید عضو سوباک محلی باشد تا این سازمان تضمین کند که هر عضو سهم منصفانه آب خود را دریافت می کند.

  • یک بانجر به طور متوسط شامل 50 تا 150 عضو خانواده است، که صاحب یک حوزه قرارملاقات به نام بیل بنجر (Bale Banjar) هستند، که از آن برای گردهمایی منظم استفاده می شود و همچنین مرکزی برای گروه نوازندگان محلی و گروه های نمایشنامه می باشد.

اقتصاد بالی اندونزی

پر جمعیت ترین منطقه جزیره یعنی قسمت جنوبی بالی جایی است که بیشتر شغل ها در آنجا یافت می شود؛ این شغل ها جدا از صنعت کشاورزی اصلیِ منطقه، بیشتر در هتل ها یا صنعت گردشگری هستند. مقیاس های کمتری از تجارت های خانگی نیز در مسیر انجام کار هستند از قبیل نساجی یا پوشاک، صنایع دستی یا سوغاتی ها؛ این امر برای اقتصاد بالی بیش از دویست هزار شغل فراهم می کند و صادرات را حدود 6,7% افزایش می دهد (اطلاعات از آگوست 2006- آگوست 2007) که ارزشی حدود 380 میلیون دلار آمریکا دارد.

  • از کل درآمدزایی معاوضه و مبادله پول خارج، منسوجات و پوشاک حدود 27,4% اعانه داده می شود و تولیدات چوبی از جمله تندیس ها، مبلمان و صنایع دستی دیگر 18,2% بدست می آید. نقره کاری با استخدام 4500 کارمند رتبه سوم 0,41% را به خود اختصاص می دهد. این بخش به طور پیوسته و یکنواخت با هدف باز کاملا گسترده در آمریکا، اروپا و ژاپن به رشد خود ادامه می دهد.

برنج در کنار سبزیجات، میوه ها، قهوه، مغز نارگیل، وانیل، لوبیا و فلفل ها یک محصول کشاورزی مهم شده است. در این حین ماهی گیری و کشاورزی گیاهان دریایی نیز محصولات مهمی برای بازارهای خارجی هستند. مشاهده توانایی مردم بالی در مقابله با عصر جهانی شدن که نیازمند مهارت های حرفه ایست جالب توجه می باشد.

تاریخچه جزیره بالی

بالی یک زنجیره طویل تاریخی از عصر یخبندان (زمان ما قبل تاریخ) تا مدرن، عصر تمدن جهانی دارد. با یک ویژگی پویا که نشان دهنده حسن انتخاب و انعطاف پذیری آنجاست، فرهنگ مردم بالی در ابتدا یک آرایش از فرهنگی گویا را منعکس می کند که توسط ارزش های مذهبی، همبستگی و زیبایی شناختی تحت تسلط در آمده است. امروزه این فرهنگ در نتیجه مدرن سازی جهانی، همراه با اتخاذ ارزش های خارجی مخصوصا در زمینه های اقتصاد، علوم و تکنولوژی پیشرفت کرده است.

به طور کلی، تاریخچه بالی به سه عصر مختلف تقسیم شده که شامل ما قبل تاریخ، عصر هندو-بودایی و فرهنگ مدرن می شود.

عصر ما قبل تاریخ در تاریخچه بالی

عصر ما قبل تاریخ قدیمی ترین و ساده ترین شیوه زندگی را نشان می دهد، این عصر یک عصر شکار و گردآوری مواد غذایی است، که با کشف ابزارهای مختلف و وسیله های شکار بررسی می شود. در عصر بعدی سیستم ساختمان سازی و یک سیستم ارتباطی خاص نیز وجود داشت. تنها مدارکی از وجود و پیشرفت های بیشتر فرهنگ مردم بالی وجود داشتند. فرهنگ مردم بالی آنچنان پیشرفت کرد که امروزه هر کس می تواند یک پیوند عالی بین مذهب ها، سنت و فرهنگ را نشان دهد تا جزئی از شخصیت جامعه مردم بالی شود.

جزیره بالی ابتدا در سال 3000 اشغال شد که تخمین زده می شود حدود 2500 باشد. اولین ساکنان جزیره بالی مهاجرانی از قاره آسیا هستند. از این دوره یک ابزار سنگی عتیقه تاریخی وجود دارد، که در دستگاه کنترل سوخت روستا واقع در غرب جزیره یافت می شود. زمان ماقبل تاریخ تقریبا با ورود نوشته های آیین هندو و سانسکریت از هند پایان می یابد.

عصر هندو-بودایی در تاریخچه بالی

از آن زمان، فرهنگ مردم بالی بیشتر تحت تاثیر فرهنگ هندی قرار گرفته، که فرایند فرهنگ آموزی فرهنگ هند با فرهنگ بومی بعد از قرن اول بعد از میلاد سرعت یافته است. از آن زمان به بعد، بالیدویپا (Balidwipa) (جزیره بالی) شروع به پیدایش در کتیبه های متفاوت شد. در این دوره کم کم توسعه سیستم های آبیار سوباک، و شماری سنت های مذهبی و فرهنگی آیین هندو شروع شد.

حدود سال 1343 بعد از میلاد، قلمرو مجاپاهیت (Majapahit) (1293 تا 1500 بعد از میلاد) که براساس جاوا یک قلمرو هندو می باشد، یک قلمرو تابع از جزیره بالی تاسیس کرده است. در آن زمان تقریبا تمام مجمع الجزایر تحت اختیار آیین هندو بود. اما با پیدایش اسلام، و طلوع قلمرو اسلامی در مجمع الجزایر همه چیز تغییر کرد (یک دلیل برای فروپاشی مجاپاهیت). این اتفاق زمانی رخ داد که شمار زیادی از نجیب زاده ها، کشیشان، هنرمندان و انجمن های هندوی دیگر به جزیره بالی حرکت کرده بودند.

زبان پرتقالی در نزدیک تپه کیپ (Cape hill) از بین رفته بود، اما اروپایی هایی که اولین بار بالی را کشف کردند کورنلیس دو هوتمان (Cornelis de Houtman) از هلند در سال 1597 می باشد. هلندی ها از طریق شرکت شرق هند شروع به اشغال اراضی بالی کردند، اما از مردم بالی دوری می جستند.

هلندی ها، اولین اروپایی هایی که به بالی رسیدند

دریانوردان هلندی اولین اروپایی هایی بودند که به بالی رسیدند و در سال 1597 شروع به معرفی فرهنگ غربی کردند، با این وجود آنها تا دهه 1800 هیچ جنبه خوش آیندی کشف نکردند.

از منطقه شمالی بالی شروع می کنیم؛ حضور هلندی ها از سال 1840 همیشگی شد، این امر اساسا با سیاست های تقسیم امپراطوی یا رقابت های سیاسی شروع شد که موجب دردسر با قانون گذاران مردم بالی شده و سرانجام موجب بی اعتمادی دوجانبه نسبت به همدیگر گردید. حمله اصلی هلندی ها از طریق دریا و خشکی با منطقه سانور شروع و با منطقه دنپاسار همراه شد.

حزب بالی که افراد و اصلحه هایش را از دست داده بود نمی خواستند تجربه شرمسار تسلیم شدن را داشته باشند، از اینرو باعث شدند جنگ منجر به مرگ و یا حتی بدتر از آن شود و تمام مردم از جمله مرد و زن و حتی پادشاه نیز در جنگ درگیر شدند. اگرچه هلند به آنها دستور تسلیم شدن داده بود، اما در این حادثه تقریبا 4000 نفر کشته شدند. بعد از آن، دولت مسئول هلند هیچ معنی ای در نفوذهای فرهنگی، مذهبی و خود فرهنگ نداشت، بنابراین آنچه وجود داشت به طور کلی بدون تغییر باقی ماند.

  • حدود سال 1846 هلندی ها با فکر استعمار بازگشتند، و از آنجایی که شمار زیادی از جزیره های اندونزی از دهه 1700 تحت کنترل آنها بود، یک پایگاه سیاسی قوی برپا کردند. لشکر نظامی از ساحل شمالی بالی عازم شد. با کمک مردم ساساک (Sasak) اهل لومبوک در سال 1911، تمام قلمرو شاهزادگی مردم بالی تحت کنترل هلندی ها در آمد.

عصر فرهنگی مدرن

در طی جنگ جهانی دوم ژاپن جزیره بالی را اشغال کرد، و سپس یک افسر ارتش به نام آی گوستای انگورا رای (I Gusti Ngural Rai) نیروهایی به نام مبارزان آزادی شکل داد. با تسلیم شدن ژاپنی ها در ماه آگوست سال 1945 در اقیانوس آرام، هلندی ها سریعا به اندونزی (از جمله بالی) بازگشتند تا قوانین مستعمراتی خود را همانند قبل از جنگ بازتاسیس کنند. این قضیه که بالی اکنون از صلاح های ژاپنی استفاده می کند، برخلاف خواسته نیروهای مخالف بود.

  • در بیست نوامبر سال 1940، جنگی در روستای مارگا (Marga)، تابانان (Tabanan)، یعنی در میانه بالی رخ داد. سرهنگ 29 ساله به نام آی گوستای انگورا رای ارتشش را از شرق بالی هدایت کرد تا با حمله به ارتش های هلندی که تماما زره پوش بودند، آنها را از بین ببرد. تمام اعضای گردان بالی همه را کشتند، و آن را به عنوان آخرین استقامت ارتش بالی نشان دادند.
  • در سال 1946، هلندی ها جزیره بالی را به عنوان یکی از 13 منطقه ایالت اندونزی کرده و آن جا را شرق جدید (New east) اعلام کردند که به عنوان یکی از ایالات رقیب با جمهوری اندونزی اعلام و بوسیله سوکارنو (Sukarno) و هتا (Hatta) اداره شد. زمانی که هلندی ها استقلال اندونزی را در 29 دسامبر سال 1949 به رسمیت شناختند، بالی به ایالت متحده اندونزی پیوسته شد. در سال 1950 با ترک هلندی ها، بالی رسما و قانونا تبدیل به یک منطقه جمهوری اندونزی گردید.

اندونزی بعد از جنگ جهانی

بعد از جنگ جهانی اول حس ملت پرستی اندونزی کم کم افزایش یافت؛ و نثل جوان در سال 1928 زبان ملی که با نام باهاسا اندونزی (Bahasa Indonesia) شناخته می شود، را به عنوان زبان ملی اعلان کردند. در طی اوج جنگ جهانی دوم، ژاپنی ها به کشور آمدند و هلندی ها را بیرون راندند و حدود سه و نیم سال کشور را به دست گرفتند، بعدها در سال 1945 زمانی که اندونزی استقلال خود را با اولین رئیس جمهورش به نام سوکارنو (Sukarno) اعلام کرد، فرمانروایی ژاپنی ها تمام شد. با این حال در سال 1949 ملت تازه متولد شده تنها توسط جامعه بین الملل به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت شناخته شد.

  • فوران آتشفشان قله آگونگ (Mount Agung) در سال 1963 اقتصاد مردم را تکان داد و باعث شمار زیادی از فراکوچ های مردم بالی به مناطق دیگر اندونزی شد.

در سال 1965، همراه با شکست در مقابل دولت ملی در جاکارتا، در بالی و بسیاری از مناطق دیگر فرایند براندازی اعضا و هواداری از انجمن کمونیست اندونزی وجود داشت. تخمین زده می شود که در بالی بیش از صد هزار نفر کشته یا مفقود شدند.

آب و هوای بالی

بالی با وجود درخشش خورشید در سرتاسر سال، با دمای هوای دلپذیر روزانه بین 20 تا 30 درجه سلسیوس یا 98 تا 93 درجه فارنهایت، دارای یک آب و هوای موسمی گرمسیری می باشد. زمانی که بادهای موسمی غربی بارش های شدید و رطوبت بالا به همراه می آورد، فصل های بارانی از ماه اکتبر تا ماه مارچ شروع می شود. ماه ژوئن تا ماه سپتامبر با رطوبت کمشان به عنوان خشک ترین فصل سال در نظر گرفته می شوند؛ در این ماه در هنگام غروب هوا می تواند نسبتا سرد شود و این زمان بهترین موقع برای فعالیت های خارج از خانه می باشد.

درباره آب و هوای بالی می توان یک چیز منحصر بفرد یافت. با وجود اینکه در بیشتر بخش های بالی بیشتر اوقات باران می بارد، باز هم می توانید از روزهای آفتابی در بوکیت (Bukit)، یعنی تپه جنوبی جیمباران (Jimbaran) لذت ببرید. از طرف دیگر شاید شما در طول سال انتظار آسمان ابری و قطرات باران در ابود (Ubad) و مناطق کوهستانی داشته باشید.

جالب تر این است که گزارش های هوایی بین المللی در تمام سال برای دنپاسار یا بالی رگبار و باد و باران اعلام می کند. در مناطق مرتفع تر از قبیل بدوگول (Bedugul) یا کینتامانی (Kintamani) انتظار می رود در هنگام غروب شما هم پلیور و هم ژاکت بپوشید.

انتشار: 20 اسفند 1396 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: baliro.ir شناسه مطلب: 1

به "آشنایی با بالی اندونزی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آشنایی با بالی اندونزی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید