تیشه به ریشه هولیگان های داخل زمین - تور بالی اندونزی

سعید زاهدیان - سردبیر ، انتها فدراسیون فوتبال به این نتیجه رسید که باید مقابل ناهنجاری های فوتبال سفت و سخت بایستد و با تنبیه خاطیان، فوتبال را از این بلبشو نجات دهد؛ این اتفاق می تواند نقطه عطفی در فوتبال ایران باشد.

هنوز تصویر بازیکنان تیم ملی که در بازی با ژاپن به سمت داور هجوم بردند از ذهن ما پاک نشده بود که با آغاز لیگ شاهد اتفاق های مشابهی از سوی بازیکنان و حتی مربیان داخلی بودیم. وقتی بازیکنان تیم ملی به سمت داور هجوم بردند، منتقدان کی روش این رفتار نادرست ملی پوشان را متاثر از رفتار سرمربی تیم ملی تحلیل کردند و مدعی شدند که وقتی کی روش یک مربی تند و پرخاشگر است، بازیکنانش هم از دایره ادب خارج و مدام عصیانگر شده اند اما حالا که در لیگ برتر شاهد رفتارهای مشابهی هستیم، آیا این حجم از پرخاشگری و عصبانیت را باید به حساب مربیان آنها بگذاریم یا اینکه در بروز این رفتارها عوامل دیگری دخیل است؟ -

در انگلیس که فوتبال خشن و سنگینی داشت و بازی ها از حساسیت بالایی برخوردار بود، هولیگان ها به یک معضل تبدیل شده بودند اما وقتی فاجعه هیسل بلژیک رخ داد و یوفا تیم های انگلیسی را از مسابقات بین المللی محروم کرد، آنها دریافتند که از این پس به ازای هر رفتار نادرست مجازات سنگینی در انتظارشان است. - -

در واقع این قانون و مقررات سختگیرانه یوفا و فدراسیون فوتبال انگلیس بود که با مجازات های به جا و درست، رفتار هولیگان ها را تغییر داد تا امروز در لیگ جزیره به رغم بازی های حساس و تیم های پرستاره و مدعی که لیگی جذاب و پرهیجان را تشکیل داده اند، به ندرت شاهد بروز اتفاقات گذشته هستیم و تماشاگران در فاصله یک متری زمین مسابقه می نشینند و بی آنکه تخلفی از آنها سر بزند، شادی می نمایند و به بازی ها رونق می بخشند. تماشاگران انگلیسی که اغلب نا متعادل به استادیوم می آیند و در زمینه پرخاشگری و خشونت سرآمد بودند، با اعمال قوانین سختگیرانه رفتارهای گذشته را ترک نموده و می دانند که اگر دست از پا خطا نمایند، جریمه سنگینی در انتظارشان است. هنوز 10 روز از بازی حساس منچسترسیتی و چلسی نگذشته؛ خوب آن مسابقه را به یاد دارم؛ دو تیم مدعی و پرستاره که بالای جدول رقابت نزدیکی دارند، هرگز در جریان بازی به داور معترض نشدند. گل چهارم سیتی را مرور کنیم؛ خطای مدافع چلسی روی دبروین در محوطه جریمه که یک ضربه پنالتی برای شاگردان گواردیولا به دنبال داشت، بی شباهت به صحنه پنالتی بازی پرسپولیس و فولاد خوزستان نبود اما پس از سوت داور انگلیسی حتی یک بازیکن چلسی برای اعتراض سمت داور نرفت. همه به تصمیم قاضی میدان احترام گذاشتند و پشت منطقه هجده قدم ایستادند تا ضربه پنالتی زده گردد اما در اهواز بازیکنان پرسپولیس به سمت داور هجوم بردند و هنوز که هنوز است، در خصوص داور و اتفاقات بازی اهواز حرف می زنند؛ اظهاراتی عجیب که اگر مشابه آن در فوتبال انگلیس رخ دهد، ممکن است کار یک بازیکن را به دادگاه بکشاند اما در ایران بازیکنان به صراحت عنوان می نمایند که فدراسیون نمی خواهد ما قهرمان شویم و در مقابل از فلان تیم حمایت می گردد. -

در بازی پرسپولیس و استقلال خوزستان هم اعتراض پرسپولیس به داور ادامه داشت که این تنش ها ناخودآگاه به سکوها کشیده می شد. پس از بازی هم اعتراض به داور و بیانیه ها ادامه داشت. قبل از آغاز نیم فصل تعدادی از تیم ها مدعی شدند که از پرسپولیس حمایت ویژه ای می گردد اما با آغاز بازی ها، پرسپولیسی ها از سناریویی حرف می زنند که قرار است مانع قهرمانی آنها گردد؛ در حالی که از ابتدا نه سناریویی برای قهرمان شدن پرسپولیس بود و نه حالا سناریویی برای کوبیدن این تیم وجود دارد.

در تمام جهان اشتباه داور بخشی از مسابقه است و همانطور که اشتباه مربی در تعویض یا خراب کردن پنالتی و گل نکردن دروازه خالی توسط بازیکنان ممکن است به از دست رفتن امتیاز منجر گردد، اشتباه داور هم به ضرر تیم ها می گردد اما این فرضیه که اگر اشتباهات داوران نبود، سرنوشت قهرمان لیگ تغییر می کرد از اساس اشتباه است چرا که معمولا در طول یک فصل به همان اندازه که برای یک تیم سوت اشتباه زده می گردد، به همان میزان هم از اشتباهات داوری سود می برد و این اشتباهات برای تمام تیم ها یکسان است. معمولا در فوتبال تیمی که از کیفیت فنی بالاتری برخوردار است قهرمان می گردد و داوری ها آنچنان که بازیکنان و مربیان در ایران می گویند در سرنوشت تیم ها تاثیرگذار نیست. خلاصه که فدراسیون این بار می خواهد در اقدامی درست جلوی این ناهنجاری ها را بگیرد و با تنبیه سختگیرانه و مجازات بازیکنان و تیم های پرخاشگر، به بلبشویی که سال ها شاهدش بودیم سرانجام دهد.

فدراسیون باید در این راه ثابت قدم باشد و بدون مماشات با تیم های پر طرفدار، هر چه قانون می گوید را اجرا کند و تا اصلاح این ناهنجاری ها، از موضع خود عقب نشینی نکند. اگر طرفداران پرسپولیس، استقلال، تراکتور، سپاهان و صنعت نفت و سپیدرود ببینند که فدراسیون با تمام خاطیان یکسان برخورد می نماید، آهسته، آهسته می پذیرند که قانون برای همه یکسان است و از اعتراض آنها کاسته می گردد. شاید در هفته های اول فدراسیون به شدت تحت فشار طرفداران و تیم های بزرگ قرار بگیرد اما با گذشت زمان همه خواهیم دید که این تصمیم چقدر به نفع فوتبال بوده و حتی کیفیت بازی های لیگ برتر را هم افزایش داده است. در این راه همه ما- از بازیکنان و مربیان گرفته تا طرفداران و رسانه ها- باید کنار فدراسیون بایستیم و از منافع فوتبال دفاع کنیم و فارغ از گرایش ها و تعصبات رنگی، به آینده ای فکر کنیم که دیگر تیم محبوب مان قربانی پرخاشگری و خشونت نخواهد شد و نتایج براساس کیفیت و زحمت تیم ها رقم می خورد و هر تیمی بیشتر کوشش کند و شایسته باشد، مزد کارش را می گیرد.