انگکور وات ، گشتی اسرارآمیز در بزرگترین عبادتگاه جهان - تور بالی اندونزی

انگکور وات ترکیبی امروزی به معنای شهر معبد است. انگکور شکل بومی کلمهٔ نوکور است که از واژهٔ سانسکریت ناگارا به معنای مرکز یا شهر گرفته شده و وات نیز واژهٔ خمری برای معبد است. این دوکلمه به مجموعه ای از پرستشگاه ها اطلاق می گردد که در شهری در شمال غربی کامبوج به نام انگکور واقع است. این معبد بزرگترین بنای مذهبی در جهان است و اصلی ترین جاذبهٔ گردشگری کامبوج به شمار میرود. به علاوه نشان ملی آن کشور بوده و طرح آن بر روی پرچم کامبوج نیز نقش بسته است.

تاریخچهای خواندنی

این پرستشگاه ها در اوایل سدهٔ دوازدهم برای شاه سوریاوارمان دوم در انگکور ساخته شد تا پرستشگاه حکومتی و مرکز او قرار گیرد. در سال 1431 میلادی سربازان تایلندی به شهر انگکور هجوم آوردند و آن را ویران کردند. ویرانه شهر به حال خود رها شد. به تدریج گیاهان و درختان در اطراف شهر روییدند و آن را در خود پنهان ساختند. تا این که در سال 1850 میلادی یک مأمور فرانسوی به قصد میانبر هنگام سفر به این منطقه راه خود را از میان جنگل متراکم و گرمسیری کامبوج کوتاه کرد. او در کمال حیرت با ویرانه های یک شهر با شکوه روبرو شد و طولی نکشید که باستان شناسان برای جستجو و بازسازی این شهر از راه رسیدند.

انگکور وات ؛ بزرگترین پرستشگاه جهان

معبد انگکور وات بزرگترین معبد تک مذهبی در جهان است. وسعت این مجموعه معابد در حدود 170 هکتار بوده و توانسته نام خود را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کند. برای درک بهتر بزرگی این معبد می توان آن را با کلیسای جامع سن پطرس در واتیکان مقایسه کرد که حدود 10 هکتار وسعت دارد. و این در حالی است که کل شهر/کشور واتیکان در رم به عنوان بزرگ ترین پایگاه کاتولیک های جهان 44 هکتار است.

انگکور وات ؛ میزبان دو مذهب بزرگ

این معبد که در ابتدا معبدی هندو بود و به ویشنو، خدای هندیان تقدیم شده بود پس از ورود آیین بودا به معبدی بودایی بدل شد. سوریاوارمان دوم که خدای ویشنو را می پرستید، تندیسی از او بر فراز برج اصلی معبد ساخت.. پس از مدتی با تغییر کاربری معبد به بودایی در قرن چهاردهم، تعدادی از مجسمه های بودایی نیز به درون معبد راه یافت. امروزه این مجسمه ها به عنوان آثار هنری ارزشمند در این معبد شناخته می شوند.

معماری معبد انگکور وات

المان ها و عناصر به کار رفته در معماری این سازه، به عنوان سبک معماری انگکور وات شناخته می شوند. عناصری همچون طاق های اژیوال، برج های دندانه دندانه مانندی که به غنچه گل نیلوفر آبی شباهت دارند، گذرگاه های پهن و وسیع، فضاهای درونی که تا دیوارهای داخلی امتداد دارند و همچنین تراس هایی به شکل صلیب که در امتداد بخش اصلی معبد قرار گرفته اند. قلب اصلی انگکور وات را برج مرتفع 65 متری آن تشکیل می دهد که بر فراز آن، مجسمه خدای ویشنو قرار گرفته است. ورودی برج از پله هایی سنگی ساخته شده است که باید برای ورود به این معابد زیبا، پله ها را یکی یکی طی کرد. همچنین مجسمه هایی از شیرهای نگهبان در قسمت پایین پله ها و ورودی بنا گذاشته شده است. شیر در آیین هندو به عنوان نگهبان منزلگاه خدایان شناخته می گردد.

نمای انگکور وات ؛ نمادی از کوهستان میرو

نمای اصلی این معبد، با الهام از کوهستان میرو ساخته شده است. کوهستان میرو در اساطیر هندی، مقدس و افسانه ای است و در اساطیر یونان باستان به عنوان سکونتگاه خدایان شناخته می گردد. میرو 5 قله کوهستانی دارد و انگکور وات نیز با وجود 5 برج بلند خود، به کوهستان مقدس میرو اشاره می کند. انگکور وات با دارا بودن برج هایی که مشابه شکوفه های نیلوفر جلوه نمایی می کنند و راهروهایی که قدم زدن در آن ها شما را به دل تاریخ این منطقه می برند، خود را متمایز از تمامی معابد جهانی کرده است. در میان تماشای این آثار تاریخی با عظمت، بناهایی که با خزه های سبز پوشیده شده اند، زیبایی این معبد را دوچندان می کند.

کتیبهها و نقشبرجستههای اسطورهای

در راهروهای معبد، ردیفی از مجسمه ها و نقوش کنده کاری شده وجود دارند که نشان دهنده صحنه هایی از اسطوره های کهن هستند. بخش اعظم جذابیت هنری این معبد نیز همین به کتیبه ها و نقوش برجسته باز می گردد که عمدتاً داستان های دو حماسه معروف هندوها، یعنی مهابهاراتا و رامایانا را به تصویر کشیده اند. در این میان یکی از این کتیبه ها داستان نبرد لانکا را بازگو می کند؛ داستانی از رامایانا که مبارزه راما، هفتمین تجسم ویشنو و دشمن او یعنی دیوی ده سر به نام راوانا را بیان کرده است.

انگکور وات مجموعه ای اسرارآمیز

برای توصیف این معبد، اسرارآمیز کلمه ناچیزی است. هنوز هم انگکور وات رازهای بسکمک برای کشف شدن دارد. به تازگی نقاشی هایی در برج مرکزی انگکور وات پیدا شده است که تا به امروز از دید پنهان مانده بودند. نقاشی هایی که بر دیوارها با کمک لیزر و تکنیک های مدرن دیگر کشف شده اند. این نقاشی ها مجموعه ای از آلات موسیقی خمری ها است. مجموعه ای از زنگ ها و سنتورهای چوبی، سازهای ضربی، ناقوس ها و دیگر آلات موسیقی.

تصاویر متفاوتی از این مجموعه معابد دیده می گردد که هیچ کدام شبیه دیگری نیست. با تماشای این تصاویر گیج نشوید چرا که معبد انگکور وات 5 برج دارد و به دلیل بزرگی مساحت آن، در بیشتر مواقع، تمامی برج ها در قاب یک تصویر نمی گنجند. آن طور که تخمین زده می گردد بخش قابل توجهی از گردشگران در سفر به کامبوج، بیش از هر چیز دیگر، مایل به بازدید از این معبد هستند.

میراثی است گرانقدر و اسرارآمیز که از دیدنش پشیمان نخواهید شد.

منبع:سـفـرزون