گورهای 7 هزار ساله در تل چگا سفلی خوزستان کشف شد - تور بالی اندونزی

با توجه به فرایند بسیار سریع تخریب محوطه تل چگاسفلی، برنامه مشخص عرصه محوطه تعریف و با حمایت معاونت میراث فرهنگی استان خوزستان به مرحله اجرا در آمد. عباس مقدم سرپرست هیات باستان شناسی تل چگا سفلی در این باره گفت:

این برنامه در دو مرحله مطالعات پیش میدانی و میدانی صورت پذیرفته است. در بخش مطالعات پیش میدانی علاوه بر گزارش های منتشر شده توسط دیتمن، تمامی نقشه ها، تصاویر هوایی و ماهواره ای تهیه و به دقت مورد ارزیابی قرار گرفتند.

او با اشاره به شروع مطالعات میدانی مشخص عرصه از اردیبهشت ماه سالجاری گفت:

در بخش مطالعات میدانی برنامه، هیات باستان شناسی ابتدا شروع به مستند سازی وضع موجود محوطه کرد و تمامی تغییرات طبیعی و انسانی ایجاد شده در عرصه و پیرامون محوطه را به دقت ثبت کرد.

به گفته عضو هیات علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، هیات باستان شناسی برمبنای ضوابط پیروز شد در پیرامون محوطه گمانه هایی برای درک بهتری از گسترده محوطه باستانی تل چگا بدست آورد. مقدم با اشاره به شناسایی گورستان های باستانی توسط هیات باستان شناسی گفت:

این گورستان ها که برخی از آنها برمبنای تغییرات سطحی نمایان شده بود شواهدی را ارایه کرد که تاریخی برابر با اواخر هزاره پنجم پیش از میلاد را نشان می دهد، بنابراین با استفاده از علوم میان رشته ای، بخش هایی از این گورستان توسط متخصصان و ابزارهای روزآمد بررسی ژئو مغناطیس شد.

این باستان شناس شرح داد: نتایج این بررسی به ما کمک بسیار زیادی کرد چرا که توانستیم بدون انجام هرگونه کاوش در پیرامون محوطه،شناخت خوبی از شکل و پراکندگی گورها بدست آوریم. مقدم اضافه نمود:

برنامه میدانی مشخص عرصه محوطه تل چگاسفلی که مجوز آن توسط رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر شده بود انتها یافته و هیات باستان شناسی سرگرم تهیه و تدوین گزارشی مفصل از فعالیت های اجرا شده است.

گفتنی است محوطه باستانی تل چگاسفلی در دشت زیدون (زهره) و در حاشیه جنوبی رودخانه زهره یکی از وسیع ترین محوطه های پیش از تاریخی در جنوب غربی ایران است. تل چگاسفلی در دهه 1970 میلادی توسط هیاتی به سرپرستی هانس نیسن از موسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو شناسایی شد. بعد ها، رینهارد دیتمن، به تفصیل به الگو های زیستگاهی دشت های بهبهان و زهره پرداخته است. در الگوهای زیستگاهی ارائه شده توسط دیتمن، از تل چگاسفلی به عنوان یکی از کانون های مهم زیستگاهی در اواخر هزاره پنجم پیش از میلاد نام برده شده است. در سال 1388 شمسی، کامیار عبدی طی یک برنامه بررسی و شناسایی آثار شهرستان بهبهان، از آثار شناسایی شده توسط دیتمن بازدید به عمل آورده و پس از آنها متعاقبا، به همت زنده یاد گنجی، تل چگاسفلی درسال 1388 به شماره 28822 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. در خلال نیم قرن اخیر، به محوطه تاریخی تل چگا سفلی بارها تعرض شده است. ابتدا شرکت های نفتی بریتانیایی و امریکایی عرصه محوطه را مکان مناسبی برای اسکان موقت عوامل فنی خود یافتند. پس از اصلاحات ارضی و اعطای زمین به دهقانان، رفته رفته آبادی های خرد و کوچک اطراف محوطه تل چگاسفلی، عرصه محوطه را اشغال کرده و روستائیان خانه های خود را روی آن ساختند. گذشته از آن، حفر چاه های آب و فاضلاب بر سطح محوطه، برپا داشتن سازه های صنعتی اعم از پمپ های فشارقوی، کارگاه سنگ شکن و تولید شن، منبع سیمانی آب در خلال سال های جنگ تحمیلی و نیز ساخت تاسیسات دامداری و دامپروری روی عرصه محوطه، آسیب های جبران ناپذیری بر پیکر این محوطه وسیع هزاره پنجم پیش از میلاد وارد کرده و منظر طبیعی پیرامون محوطه نیز از تغییرات بی نسیب نمانده است.

منبع: میراث آریا

منبع: کجارو