فرق فراموشی عادی با فراموشی خطرناک
به گزارش تور بالی اندونزی، با افزایش سن، یکی از نگرانی های بیشتر مردم از دست دادن حافظه و فراموشی است. فراموشی عادی نرمال را نباید با فراموشی جدی اشتباه گرفت. در این مطلب تفاوت فراموشی عادی و فراموشی جدی، تعریف زوال عقل و آلزایمر، علائم، دلایل و تکنیک های مواجهه با فراموشی را می خوانید.
خبرنگاران| بسیاری از افراد با بالا رفتن سن نگران حافظه و سایر توانایی های فکری خود می شوند، مثلاً، نگرانی درباره کم شدن قدرت یادگیری مهارت های تازه، فراموشی پرداخت قبض یا جاگذاشتن کلیدها. این تغییرات معمولاً نشانه های خفیف فراموشی و بخش نرمال فرایند پیری هستند.
به گزارش خبرنگاران؛ با بالارفتن سن، فراموشیِ گاه به گاه طبیعی است، اما مسائل جدی حافظه انجام کارهای روزمره از قبیل رانندگی، استفاده از تلفن و یافتن راه خانه را سخت می نماید.
برای اطمینان یافتن از این که ضعیف شدن حافظه و دیگر مسائل شناختی شما در حیطه توانایی تفکر و یادگیری طبیعی هستند و چه عاملی سبب بروز آن شده است، با پزشک صحبت کنید.
نشانه هایی که با بروز آنها باید به پزشک مراجعه کنید:
- مراقبت نکردن از خود شامل کم غذا خوردن، حمام نکردن یا ناایمن رفتار کردن
- مشکل در فهمیدن و اجرای دستورالعمل ها یا هدایت ها
- گم شدن در مکان هایی که قبلا مثل کف دست می شناختید
- گیج شدن درمورد زمان، افراد و مکان ها
- پرسیدن مکرر سوالات مشابه
نکاتی برای رویارویی با فراموشی
کسانی که دچار فراموشی های جزئی شده اند، می توانند از تکنیک های مختلفی برای سالم ماندن و مقابله با تغییرات حافظه و مهارت های ذهنی استفاده نمایند. بعضی از این تکنیک ها عبارتند از:
- برنامه ریزی کارها، درست کردن فهرست انجام کارها و استفاده از ابزاری نظیر تقویم و برگه های یادداشت
- یاری های داوطلبانه در جامعه، مدرسه یا مکانی که برایتان مقدس است
- گذاشتن کیف پول، کلیدها، موبایل و عینک هر روز در یک جای ثابت
- مشاوره پزشکی درصورت افسردگی که هربار هفته ها طول می کشد
- مشارکت در فعالیت های مفید ذهنی و فیزیکی
- خواب کافی (شبانه هفت تا هشت ساعت)
- اعتدلال در مصرف نوشیدنی های الکی
- پیشگیری یا کنترل فشار خون بالا
- انجام یک کار تکراری و روزمره
- معاشرت با دوستان و خانواده
- یادگیری یک مهارت تازه
- ورزش و غذای خوب
اختلال شناختی خفیف
بعضی از سالمندان دچار حالتی می شوند که به آن اختلال شناختی خفیف یا MCI (Mild Cognitive Impairment) می گویند به این معنا که آنها نسبت به هم سالان خود مسائل حافظه یا تفکر بیشتری دارند. این افراد معمولاً می توانند از خودشان مراقبت نمایند و کارهای عادیشان را انجام دهند. MCI می تواند نشانه اولیه بیماری آلزایمر باشد، اما تمام کسانی که MCI دارند به آلزایمر مبتلا نمی شوند. نشانه های MCI عبارتند از:
- مشکل داشتن در ابراز کلمات دلخواه در مقایسه با همسالان
- فراموش کردن رویدادها یا قرارملاقات های مهم
- گم کردن مکرر وسایل
اگر MCI دارید، هر 6 تا 12 ماه به پزشک مراجعه کنید تا تغییرات حافظه و مهارت های فکری دیگر شما به مرور زمان ارزیابی گردد. عادت ها و رفتارهایی هستند که می توانید تغییرشان بدهید و فعالیت هایی که می توانید برای یاری به حفظ حافظه انجام دهید.
زوال عقل و پیری
زوال عقل (دِمانس) بخش طبیعی فرایند پیری نیست. این شرایط شامل از دست دادن عملکرد شناختی (فکر کردن، به یادآوردن، یاد گرفتن و استدلال) و توانایی های رفتاری می گردد، تاحدی که کیفیت زندگی و فعالیت های فرد را مختل می نماید. از دست دادن حافظه در این بیماری شایع است، اما تنها نشانه زوال عقل نیست. افراد مبتلا به زوال عقل ممکن است در حیطه مهارت های زبانی، ادراک بصری یا توجه کردن مشکل پیدا نمایند. بعضی افراد هم دچار تغییرات شخصیتی می شوند.
بااینکه زوال عقل شکل های مختلفی دارد، بیماری آلزایمر شایع ترین شکل آن در افراد بالای 65 سال است. در جدول زیر بعضی از تفاوت های بین علائم نرمال پیری و علایم آلزایمر را می بینید.
علائم پیری نرمال | علائم بیماری آلزایمر |
گرفتن تصمیم بد هرچند وقت یکبار | قضاوت ها و تصمیمات ضعیف در بسیاری از اوقات |
فراموش کردن یک پرداخت ماهانه | مشکل در رسیدگی به قبوض ماهانه |
فراموش کردن تاریخ روز و به یاد آوردن آن پس از مدتی | از دست دادن حساب روز یا سال |
گاهاً فراموشی به یاد آوردن واژه متناسب با موقعیت | مشکل داشتن در گفت وگو |
گم کردن گاه و بیگاه وسایل و اشیاء | قرارندادن وسایل درجای خودشان بطورمکرر و ناتوانی در یافتن آنها |
چه زمانی برای از دست دادن حافظه به پزشک مراجعه کنیم
اگر شما یا عضوی از خانواده تان در به یادآوردن وقایع اخیر یا تفکر مشکل دارید، مراجعه به پزشک توصیه می گردد. در چنین مواقعی، معاینه کامل برای ردیابی علت بروز علائم انجام خواهد شد که شامل اسکن مغزی هم می گردد.
حافظه و مسائل دیگر فکری دلایل احتمالی زیادی دارند، ازجمله افسردگی، عفونت یا عوارض جانبی داروها. گاهی اوقات، مشکل قابل درمان است و شناخت بهبود می یابد، اما در بعضی موارد، مشکل به یک اختلال مغزی مانند آلزایمر مربوط است که قابل درمان نیست.
یافتن علت مسائل جهت معین برترین راهکار مهم است. زمانی که علت پیدا گردد، می توان طرح درمانی درستی را اتخاذ کرد. کسانی که مشکل حافظه دارند باید هر 6 تا 12 ماه به پزشک مراجعه نمایند. بهتر است برای انجام این کار از عضوی از خانواده یا منشی مطب بخواهند در به یاد آوردن تاریخ مراجعه به پزشک به آنها یاری کند.
نکاتی درباره درمان های ثابت نشده
ممکن است بعضی از افراد ترغیب شوند درمان های آزمایش نشده یا اثبات نشده ای را امتحان نمایند که مدعیِ هشیاتر کردن مغز و جلوگیری از زوال عقل هستند. مراقب قرص ها، مکمل ها، بازی های کامپیوتری تقویت نماینده مغز یا محصولات دیگری که وعده بهبود حافظه و پیشگیری از اختلالات مغزی را می دهند، باشید. استفاده از این روش ها ممکن است با درمان های پزشکی تداخل نمایند. درحال حاضر، هیچ دارو یا درمانی که جلوی آلزایمر یا دمانس را بگیرد، وجود ندارد، اما داروهای متعددی هستند (البته با تجویز پزشک) که در صورت مصرف، علائم آلزایمر را در مراحل اولیه و میانی به صورت ایمن درمان می نمایند.
چگونه از خودتان و دیگران در برابر درمان های اثبات نشده محافظت کنید
مراقب باشید ادعاهای محصول بیش از میزان امیدوارنماینده نباشد و مغایرتی با آن چه از پزشک خود شنیده اید، نداشته باشد.
به هر محصولی که در توضیحات از اصطلاح کشف علمی استفاده نموده، شک کنید. شرکت های بازاریاب این محصولات از شرایط آسیب پذیر کسانی که برای خلاصی از شر بیماری شان در پی روش های معجزه آسا هستند، سوءاستفاده می نمایند.
قبل از خرید هرگونه محصولی از جمله آن دسته از محصولات با برچسب مکمل غذایی که وعده بهبود حافظه یا پیشگیری از زوال عقل را می دهد، با پزشک مشورت کنید.
منبع: www.nia.nih.gov
منبع: فرادید