از آب بیرون کشیدن کشتی آلاینده جنگ جهانی دوم - تور بالی اندونزی

در سال 1942 و در بحبوحه جنگ جهانی دوم، نیروی دریایی آلمان یک کشتی ماهیگیری به نام V 1302 John Mahn را برای استفاده به عنوان یک کشتی نظامی یا قایق گشتی مصادره کرد و این کشتی تنها کشتی آلمانی بود که به وسیله بمب افکن های بریتانیا در کانال داش (Channel Dash) غرق شد و از آن موقع تا به امروز در دریای شمال بلژیک آرام گرفته است.

اکنون 80 سال پس از این حادثه، محققان دریافته اند که این کشتی غرق شده آلاینده های خطرناکی مانند مواد منفجره و فلزات سنگین را به رسوبات کف اقیانوس دریای شمال می ریزد که بر میکروبیولوژی دریایی اطراف آن تأثیر می گذارد و زیست بوم اقیانوس را تغییر می دهد.

البته مساله فقط همین کشتی نیست، بلکه بستر دریای شمال پوشیده از هزاران آثار جنگ شامل کشتی ها و هواپیماها، گلوله ها و بمب ها است. این لاشه ها حاوی مواد خطرناکی مانند نفت و مواد منفجره هستند که برای محیط زیست دریایی مضر هستند.

جوزفین ون لاندویت از دانشگاه خنت (Ghent) که به تجزیه و تحلیل این کشتی پرداخته است، در بیانیه ای گفت: عموم مردم اغلب به علت ارزش تاریخی کشتی های غرق شده به آن ها علاقه مند هستند، اما تأثیرات بالقوه زیست محیطی این غرق شده ها اغلب نادیده گرفته می گردد.

وی اضافه کرد: در حالی که این لاشه ها می توانند به عنوان صخره های مصنوعی عمل نمایند، نباید فراموش کنیم که آن ها می توانند اشیایی خطرناک و ساخته دست بشر باشند که ناخواسته وارد یک محیط طبیعی شده اند و امروز آن ها دقیقاً به همین علت از آب بیرون کشیده می شوند.

درجات مختلف آلاینده های سمی اطراف کشتی غرق شده

لاندویت و تیمش می خواستند آنالیز نمایند که آیا کشتی های غرق شده قدیمی هنوز جوامع میکروبی محلی را شکل می دهند و آیا همچنان بر رسوبات اطراف تأثیر می گذارند. وی شرح داد: تجزیه و تحلیل میکروبی در این مطالعه منحصر به فرد بوده است.

آن ها بسته به فاصله از کشتی غرق شده، غلظت های مختلفی از آلاینده های سمی را کشف کردند و فلزات سنگین (مانند نیکل و مس)، هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAHs) که آن دسته از مواد شیمیایی هستند که به طور طبیعی در زغال سنگ، نفت خام و بنزین وجود دارند، آرسنیک و ترکیبات انفجاری یافت شد.

در حالی که بالاترین غلظت فلزات در نمونه نزدیک به انبار زغال سنگ کشتی مشاهده شد، رسوبات تازه در جلوی کشتی دارای محتوای فلزی بالایی بود.

این کشتی بر میکروبیوم اطراف خود نیز تأثیر گذاشته بود. میکروب های شناخته شده تجزیه نماینده PAH در نمونه هایی با بالاترین محتوای آلاینده یافت شدند. باکتری های کاهنده سولفات نیز در نمونه های بدنه وجود داشتند که به احتمال زیاد منجر به خوردگی بدنه فولادی می شدند.

لزوم نمونه برداری از تعداد بیشتری از کشتی های غرق شده

لاندویت می گوید: مردم اغلب فراموش می نمایند که ما انسان ها قبلاً تأثیر زیادی بر حیوانات محلی، میکروب ها و گیاهان ساکن زیر سطح دریا گذاشته ایم و هنوز هم روی آن ها تأثیر می گذاریم و مواد شیمیایی، سوخت های فسیلی و فلزات سنگین در طول قرن ها به دریا ریخته ایم و می ریزیم. خرابه هایی که حتی به یاد نمی آوریم آنجا هستند.

وی در خاتمه گفت: ما فقط یک کشتی را در یک عمق و در یک مکان آنالیز کردیم. برای اینکه دید کلی بهتری از تاثیر کل کشتی های غرق شده بر دریا ها داشته باشیم، باید تعداد زیادی از کشتی های غرق شده در مکان های مختلف نمونه برداری شوند.

این مطالعه در مجله Frontiers in Marine Science منتشر شده است.

خبرنگاران علمی پزشکی کلینیک