مادری با اهدای رحم به زنی که نمی شناخت امکان مادر بودن او را فراهم کرد - تور بالی اندونزی

به گزارش خبرنگاران به نقل از یواس ای تودی جوانوویچ در 15 سالگی دریافت که به دلیل یک اختلال نادر مادرزادی به نام نشانگان مه یر-راکیتانسکی-کاستر -هاوسر بدون رحم دارای کارکرد متولد شده است. این عارضه که از هر 4500 نفر یک نفر را مبتلا می نماید باردار شدن یا داشتن بچه را ناممکن می نماید.

او در ابتدا از شنیدن این خبر به شدت ناراحت شد و هنگامی که به میانه دهه 20 زندگیش رسید، اندوه او فقط بیشتر شد. دوستانش آغاز به ازدواج کردن و بچه دار شدن و رفتن به حمام نوزدان نموده بودند.

اما در تابستان سال 2019 این اندوه جوانوویچ که در شهر بیلینگز در استان مونتانای آمریکا زندگی می نماید، به امید تبدیل شد، هنگامی که شنید رئیس دانشکده پزشکی پن در دانشگاه پنسیلوانیا برای کارآزمایی بالینی پیوند رحم برای ناباروری با فاکتور رحمی (UNTIL) داوطلب می پذیرد.

جوانوویچ پس از ارزیابی گسترده وارد این کارآزمایی شد و در ماه دسامبر به او گفته شد که فردی سازگار برای اهدای رحم پیدا شده است.

خانم شریل سیچونسکی-اوربان که رحمش را اهدا کرد

اما شنیدن یک گزارش خبری درباره زنی که رحمش را در استان تگزاس اهدا نموده بود، الهامبخش خانم شریل سیچونسکی-اوربان شد که در شهر لانگ هورن پنسیلوانیا زندگی می کرد و مادر دو بچه بود تا تصمیم به اهدای رحمش بگیرد.

تیم جراحی مسئول پیش از عمل جوانوویچ دو پیوند پیروز رحمی با استفاده از اهدانمایندگان درگذشته انجام داده بودند. این عمل نخستین پیوند رحم از اهدانماینده زنده بود. پزشکان می گویند هنگامی اهدای عضو از یک فرد زنده مطرح است، باید مراقب دو نفر بود، هم اهدانماینده و هم گیرنده.

در مجموع حدود 100 مورد از پیوند رحم در سراسر جهان اجرا شده است، نخستین مورد پیوند رحم در سال 2014 در سوئد انجام شد. کارآزمایی دانشکده پزشکی پن در اواخر سال 2017 انجام شد.

• پزشکان سوئدی می گویند برای اولین بار پیوند رحم انجام داده اند

جراحی که برای برداشتن رحم خانم سیچونسکی-اوربان انجام شد، رحم برداری رادیکال تغییریافته نام دارد و 14 ساعت طول کشید و شامل گروهی بیش از 100 نفر بود.

این رحم در عملی که حدود 10 ساعت طول کشید، خانم جوانوویچ منتقل شد.

قدم بعدی برای جوانوویچ شامل کاشتن یکی از رویان های او در این رحم پیوندی بود. جوانوویچ پس از نخستین کوشش ناپیروز در ماه اکتبر 2020 باردار شد.

جوانوویچ و سیچونسکی-اوربان با یکدیگر در تماس بودند و این تماس تا دیدار نهایی در بخش مادران بیمارستانی که جوناکوویچ برای زایمان در آن بستری بود، ادامه یافت.

جوانوویچ می گوید: می خواستم این فرشته را که به من فرصت بچه دار شدن داد، از نزدیک ببینم. احساس کردم که او را سالهاست که می شناسم. او برایم یک فرد غریبه نبود. من او را خواهر روحانی ام می نامم.

جوانوویچ دو روز بعد در ماه مه 2021 پسرش را به جهان آورد.

جوانوویچ می گوید: صادقانه احساس می کردم دارم رویا می بینم.و کلمات نمی تواند آن شرایط را توصیف نمایند. من مادر بودم. رابطه قوی با نوزادم پیدا نموده بودم. من هرگز نمی دانستم که می توانم شخصی را اینگونه دوست بدارم.

او اکنون پس از به جهان آوردن دومین پسرش به نام استسون در اکتبر گذشته امیدوار است تجربه او باعث گردد که زنان دیگری که با ناباروری روبرو هستند، امیدوار بمانند.

او می گوید: هرگز امید را از دست ندهید. در 15 سالگی به من گفتند هرگز نخواهم توانست بچه دار شوم. اما من هرگز امیدم را در این باره که می توانم روزی بچه دار شوم از دست ندادم. من فقط فرصتی را پیش آمده بودم، غنیمت شمردم و اکنون در اینجا هستم. من به خاطر داشتن شریل، خانواده مان، دوستانمان و پزشکان دانشکده پزشکی پن شکرگزار خداوند هستم.